Salgın sürecinde işçilerin virüsten korunmalarını sağlamak yerine ‘çarklar dönsün’ anlayışıyla sağlıksız koşullarda daha çok çalıştırdığını belirten İSİG Meclisi’nin iş cinayetleri raporuna göre, Ocak ayında en az 199 işçi hayatını kaybetti.
Yüzde 60’ını ulusal basından, yüzde 40’ını ise yerel basın, işçilerin mesai arkadaşları, aileleri, iş güvenliği uzmanları, işyeri hekimleri, meslek örgütleri ve sendikalardan öğrendiği bilgilere dayanarak verileri elde eden İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Meclisi, Ocak ayında en az 199 işçi iş cinayetlerinde hayatını kaybettiğini açıkladı.
Salgın koşullarında Türkiye'yi ucuz işgücü cenneti olarak uluslararası sermayeye pazarlamaya çalışan sömürü düzeni, işçileri virüsten korumak yerine daha çok çalıştırıyor. Yasalarla, yönetmeliklerle, fabrikalara özel faaliyet izinleriyle, kapalı devre çalışma sistemiyle ve teşviklerle patronlar semirtilirken, işçilere sefalet ücreti reva görülüyor, işçi sağlığı ve iş güvenliği önlemleri almayan işyerlerini koruyan 'çarklar dönsün' anlayışıyla işçi kırımı meydana geliyor.
İSİG, "Salgının ilk günlerinden bu yana ısrarla ifade ettiğimiz gibi bu sürede izlenen politikalarla salgın adım adım bir işçi sınıfı hastalığına dönüştürüldü. 11 Mart – 31 Ocak salgın sürecinde sermayeyi koruyan, üretimin her ne olursa olsun devamlılığına dayanan 'çarklar dönsün' anlayışı ile işçi sınıfını sürü bağışıklığına iten politikalar, virüsün işyerlerinde ve işçi mahallelerinde hızla yayılmasına neden oldu. Bu dönemde Covid-19 nedeniyle on binlerce işçi hastalanırken tespit edebildiğimiz kadarıyla en az 823 işçi çalışırken virüse yakalanarak hayatını kaybetti" diye belirtti.
İSİG’in Ocak ayına ilişkin raporundan öne çıkanlar şöyle:
-199 emekçinin 177’si ücretli (işçi ve memur), 22’si kendi nam ve hesabına çalışanlardan (çiftçi ve esnaf) oluşuyor.
-Ölen işçilerin 13’ü kadın, 186’sı erkek. bir çocuk da iş cinayetinde can verdi.
-51 yaş ve üstünde ise çalışırken ölen 71 emekçi bulunuyor.
-Dokuz göçmen/mülteci işçi hayatını kaybetti. Bunlardan üçü Somalili, ikisi Afganistanlı, biri Azerbaycanlı, biri Moldovyalı, 1biri Suriyeli, biri Ukraynalı
-Ölen işçilerin 14’ü sendikalı. Sendikalı işçiler maden, deri, eğitim, metal, sağlık, güvenlik ve belediye işkollarında çalışıyordu.
-İş cinayetleri en çok ağlık, ticaret/eğitim/büro, taşımacılık, inşaat, tarım, metal, güvenlik, belediye, madencilik ve konaklama işkollarında gerçekleşti.
-En fazla ölüm nedenleri sırasıyla Covid-19, trafik/servis kazası, ezilme/göçük, yüksekten düşme, kalp krizi, şiddet, zehirlenme/boğulma, intihar ve elektrik çarpması.
-Covid-19 nedenli ölümler sırasıyla sağlık, ticaret/eğitim/büro, güvenlik, belediye, tekstil, metal, konaklama, kimya, banka ve taşımacılık işkollarında meydana geldi.
-En çok iş cinayeti 20 ölüm ile İstanbul’da yaşandı. İstanbul’u sırasıyla Mersin, İzmir, Samsun, Adana, Manisa ve Tekirdağ izledi.
Ocak ayında iş cinayetlerinde yaşamını yitirenler
Orhan Yağmur, Rahimi Hayatullah, Özkan Atak, Mehmet Çörten, Yankı Kocabaş, Farman Ismayılov, Tuncay Çay, Mustafa Sesli, Mehmet Sağırca, Mehmet Özuçar, Okan Özuçar, Yusuf Karayama, B.Z., Durmuş Gül, Mehmet Ali Konak, Mehmet Hanifi Özinal, Galip Dinçer, Hüsamettin Sargın, Mehmet Durgut, Veli Yener, Gökhan Yıldırım, Selahattin Tosuncu, Ramazan Toprak, Mehmet Ali Aşkın, Ertan Ambarcı, Murat Fayaoğlu, Yunus Emre Akyol, İbrahim Keskin, Sadiyenur Yüceer, Nevzat Uçar, Ozan Kula, Şaban Aydemir, Abdurrahman Ahmet, Hasan Dayan, Mehmet Yıldırım, Muhammed Çati, Aslan Yıldız, Hıdır Ünverdi, Sinan Ray, İsmail Kuru, Aliye Karakaya, Durmuş Kaya, Tarık Kalkan, Selami Akın, Müslüm Yılmaz, Mehmet Hanif Çetin, Yakup Demir, Abdülkadir Balkan, İsmail Doğaner, Yunus Taş, O.A., Selman Emirhan, Kenan Emirhan, Hüseyin A., Emre Tezel, Orhan Erten, Nazım Armağan Mert, Okan Tan, Hasan Özyıldız, Nuri Sertaç Sırma, Fatih Balkı, Ayşe Köroğlu, Mehmet Cengiz, Mehmet Efe, Emre Horasan, Galip Akkayaoğlu, Oktay Polat, Yavuz Özçelik, Mehmet Emin Öztunç, Mahmut Doğru, Eray Akkaya, Ali Demirci, Arap Efe, Tuncay Gökçe, Fatih Şahin, Serdar Önder, Fehim Özel, Qudrat Ullah Aslami, Hüseyin Demirci, Ali Yılmaz, Hasan Er, Mehmet Kurt, Ali Acar, Yusuf Sakarya, Ümit Öztürk, Ahmet Polat, Bünyamin Çetin, Sinan K., Erdinç Genç, Selami Aydoğdu, Faruk Gülmaya, Mürsel Meracıoğlu, Filiz Soydoğan Çiçek, Kerem Aktaş, Mustafa Aldemir, Hüsrev Maden, Tekin Erözdemir, Sinan Sarıkaya, Tanju Kaya, Orhan Gündüz, Nihat Tok, Aykut Güvercin, Akın Akduman, Recep Çördük, Murat Erbattal, Halil Esen, Metin Altunbaş, İsmail Durmaz, Fikret Karakaya, Taner Özdoğan, Ahmet Anıl, Erhan Okçu, Fazlı Balkı, Muhammet Şevki Taner, Serkan Kozkalan, İsmail Koyuncu, Cengiz Aslan, Şerif Giray Deneçli, Bekir Koluçolak, Atılım Köker, Tayfun Kepiç, Cavit Pehlivan, Şuheda Tunca, İsmihan Emirdağı, Hüseyin Kozcu, Mehmet Soysal, Sezgin Can, Hatice Arıkan, Ramazan Ateş, Rasim Güçlü, Mehmet Yaşar Karabacak, Aşkın Demirören, Mustafa Doğan, Ayşegül Onurkal, Yusuf Pampal, Nedret Yılmaz, Samiye Genç Özkan, Güney Güven, Hasan Erdoğan, Nebi Mehmet Efendioğlu, Salih İncehasan, Şekip Öztürk, Köksal Türkel, Cemal İrten, Cemal Yıldız, Murat Bayram, Necati Emirhan, Ayyuş Eryılmaz, Orkun Karadağ, Soyer Şimşek, Öztekin Yüce, Özgül Yaşar, Halit Usluel, Doğan Yıldırım, Halit Usluel, Mehmet Çinpolat, Uğur Yılmaz, Rayif Kurşunoğlu, Ahmet Uğur Yılmaz, Oğuzhan Özkan, Yavuz Eryılmaz, Kemal Aslan, Önder Algür, Erdem Topuz, Ziya Berhan Kılıç, Fırat Eroğlu, Mustafa Deniz, Yakup Uykutalp, Halil Akkaya, Kemal Karaağaç, Veysel Uçar, Mehmet Tekin, Elvan Özdemir, Yücel Bursalı, Sadık Başyurt, Selami Alıcı, Salim Değirmenci, Mustafa Sayın, Necati Düzgören, Muhammet Küçükçelik, Samet Kaya, Halim Türk, Kenan Demir, Sıtkı Türkay, Şeref Yazgan, Murat Tekin, Kenan Karaduman, Emin Karadağ, Mücahit Albay, Mehmet Nuri Karadağ, Naci Candan, Musa Bozdağ, Muzaffer Y. ve ismini öğrenilemeyen altı işçi…