Lübnan kökeni Brezilyalı sosyalist karikatürist Carlos Latuff, özellikle Ortadoğu siyasetine ilişkin çizimleriyle tanınıyor. Türkiye’ye dair de sıkça karikatür çizen Latuff, Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’ın çizmesi kolay bir karakter olduğunu söylüyor ve ekliyor: ”Aslında bir gün onunla tanışıp kendisine şahsi ilham perim olduğunu söylemek istiyorum.”
Dünyanın tamamında olan bitene hâkim görünüyorsun. Gündemini nasıl seçiyorsun?
Değişiyor. Bazen haberleri okuyarak, bazen okurların tavsiyeleriyle, bazen kişisel olarak ilgi alanıma giren bir şeye denk gelmemle.
Karikatürlerini bir kenara koyarsak senin hakkında az şey biliyoruz…
Açıkçası özel hayatım pek ilginç değil. Son derece sıradan bir insanım. Üniversite diplomam yok. Trenlerden ve demiryollarından hoşlanıyorum. Anaokulundan beri karikatür çiziyorum. Ama bana soracak olursan bunların hiçbiri çok da önemli şeyler değil.
Sık sık Türkiye hakkında çiziyorsun. Türkiye politikasını nasıl bu kadar yakın takip ediyorsun?
Ortadoğu benim özel ilgi alanım. Türkiye de bölgede İsrail ve ABD’nin müttefiki olan bir ülke olarak ayrıca ilgimi çekiyor. Ancak bu böyle olmasaydı bile yine de ülkenizle ilgilenirdim. Çünkü lideriniz başlıbaşına bir karikatür. Bazı insanları karikatürize etmek zordur. Tayyip Erdoğan onlardan biri değil. Onu çizmek çok kolay. Bolca da malzeme veriyor. Uçakta bile verdikleri torbanın arkasına onu çizmiştim… Aslında bir gün onunla tanışıp kendisine şahsi ilham perim olduğunu söylemek istiyorum.
Türkiye’yi daha önce ziyaret ettin. Dışarıdan göründüğünden farklı mı?
Çok değil. İstanbul’da 15 gün kaldım. Turizm için güzel bir adres. Ama orada yaşamak ister miydim? Hiç sanmıyorum. Sonuçta bir polis devleti. İstanbul’da yaşayıp, Erdoğan hakkında şu anda çizdiklerimi çizmeye kalksam başıma neler gelirdi düşünmek bile istemiyorum. Türk mahkemeleri ve hapishanelerini o kadar da merak etmiyorum. Türkiye farklı düşünenler, ifade özgürlüğüne inananlar için yaşanacak ideal ülke gibi görünmüyor.
İfade özgürlüğü sık sık insanların hassasiyetleriyle karşı karşıya geliyor. Sence söylenebileceklerin bir sınırı olmalı mı?
Bence sağduyu iyi bir referans noktası. Hz. Muhammed’i intihar bombacısı olarak çizmek çok da iyi bir fikir değil. Ancak nerede olduğunuza bağlı olarak net bir politik eleştiri bile ‘birilerini tahrik etmekle’ itham edilebiliyor. Örneğin ben Benjamin Netanyahu’nun bir karikatürünü çizdiğim için bir organizasyon tarafından ‘Dünyanın en antisemitist insanı’ seçildim.
Kaynak: Hürriyet