Lice’de 6 Eylül 1975 tarihinde meydana gelen depremde, 2 bin 385 kişi hayatını kaybetti. Lice yıkık bir kente dönüşürken, soğuktan ve yağmurdan korunmak isteyen Liceliler, 16 Kasım’da resmi daireleri işgal etti. Liceliler, verilen vaatlerin yerine getirilmemesini 21 Kasım 1995’te Diyarbakır’a 3 gün süren yürüyüş ile protesto etti.
Diyarbakır’ın Lice ilçesinde 6 Eylül 1975 tarihinde meydana gelen deprem, ilçe için büyük felaket oldu. Üç binden fazla kişinin öldüğü depremde ilçe merkezi yok oldu. Depremde Lice merkez, köy ve çevre ilçelerinde toplamda 2 bin 385 kişi yaşamını yitirirken, ilçe ve çevresinde bulunan evlerin Hani, Hazro, Kulp, Dicle, Silvan, Ergani, Diyarbakır ve Bingöl’ün Genç ilçesinde 8 bin 159’u ağır, 4 bin 550’si orta ve 7 bin 283’ü hafif hasar görür. Yerel saatle 12.20’de meydana gelen ve 23 saniye süren depremin şiddetini Kandilli Rasathanesi ve Deprem Araştırma Enstitüsü 6.6 olarak belirledi.
Demirel Licelilere verdiği sözü tutmadı
Depremin ardından dönemin başbakanı Süleyman Demirel ve Cumhuriyet Halk Partisi Genel Başkanı Bülent Ecevit Lice’ye gitti. Demirel, Licelilere, “Ekim ayına kadar prefabrik evlerin yapılacağını, kış mevsiminin ardından ise, en kısa süre içinde kalıcı konutların yapılacağı ve herkesin konut ihtiyacının giderileceği” sözünü verdi. Bu sözden sonra depremin ardından kırsal bölgelere yardımlar yapılmadı.
Liceliler devlet dairelerini işgal etti
Depremin ardından devlet tarafından gönderilmeyen yardımlar, açlık ve sefalet içinde kalan Lice halkının öfkesini artırdı. Bir yandan soğuk diğer yandan ise yağmurla cebelleşen halk, 16 Kasım 1975’te devlet dairelerini işgal ederek, devletin tutumuna karşı tavrını net olarak ortaya koydu. Ekim ayında yetiştirileceği sözü verilen prefabrik evler yapılmadığı için Lice halkı 21 Kasım 1975 tarihinde Diyarbakır merkeze üç günlük protesto yürüyüşü başlattı. 21 Kasım’da başlayan yürüyüşte Liceliler, 90 kilometre kat etti ve 23 Kasım günü Diyarbakır’a ulaştı.
Depremin üzerinden 46 yıl geçti ancak yaralar hala sarılmadı. Depremden sonra depremzedeler için bin 625 prefabrik konutla 33 işyeri yapıldı. Dönemin hükümeti, kalıcı konutların 5 yıl içinde yapılacağını açıkladı ama bu gerçekleşmedi. İlçe halkı yıllarca 50 metrekarelik prefabrik konutlarda yaşamak zorunda kaldı. Ancak konutlar, artık çürümeye yüz tuttu. Ev sahipleri her yıl onarsa da evlerin her tarafı dökülüyor.
İlçe halkı yıllarca kalıcı konut yapılması için girişimlerde bulundu. İlçe sakinleri, 5 bine yakın imza toplayarak Cumhurbaşkanlığı, Başbakanlık ve o dönemki adıyla Bayındırlık ve İskan Bakanlığı’na (Çevre ve Şehircilik Bakanlığı) gönderdi. Yıllarca bıkmadan usanmadan, yazışmalar yaptılar. Ancak tüm girişimler sonuçsuz kalınca, bazı Liceliler kendi evlerini yapmaya başladı.
