Sri Lanka genelinde milyonlarca işçi, 28 Nisan Perşembe günü Devlet Başkanı Gotabhaya Rajapakse ve hükümetinin istifasını talep eden bir günlük genel greve katıldı. Neredeyse topyekûn olan grev, hükümet ve devlete ait şirketler ile özel sektör şirketlerinden işçileri kapsıyordu.
Eyleme liman, elektrik, petrol, su, sağlık, demiryolu ve eğitim sektörlerinden kamu sektörü çalışanları ile devlet idaresi, il yönetimi ve yerel meclis çalışanları katıldı.
Sendikalar tarafından yalnızca bir günle sınırlı olmasına rağmen, dünkü büyük grev, işçi sınıfının Sri Lanka’nın derinleşen siyasi ve toplumsal krizine güçlü ve önemli bir müdahalesiydi.
Borca batmış Sri Lanka ekonomisi, COVID-19 salgınından ve Ukrayna’da Rusya’ya karşı ABD-NATO vekalet savaşından ciddi şekilde etkilenerek keskin ve devam eden fiyat artışlarına ve gıda, yakıt ve diğer temel ihtiyaç maddelerinin kıtlığına yol açtı.
Yaygın enflasyon, gıda maddeleri, ilaçlar, yakıt ve uzun süreli günlük elektrik kesintileri dahil olmak üzere temel ihtiyaç maddelerinin kıtlığı üzerine ülke çapında hükümet karşıtı protestolar ve yüz binlerce kişinin katıldığı gösteriler ve dünkü genel grev, hükümetin maliyet düşürme ve kemer sıkma önlemleri dayatma girişimlerine karşı uluslararası ölçekte işçi sınıfı mücadelelerinde artan bir artışın parçası.
Sri Lanka’nın resmi enflasyon oranı şu anda yüzde 18,7 ve gıda enflasyonu yüzde 30,2. Ancak geçen hafta, John Hopkins Üniversitesi’nden Profesör Steve Hanke, ülkenin yıllıklandırılmış reel enflasyon oranının şaşırtıcı bir şekilde yüzde 119, yani dünyanın en yüksek üçüncü oranı olduğunu tahmin etti.
Sosyalist Eşitlik Partisi, eylem komiteleri kurma çağrısı yaptı
Sosyalist Eşitlik Partisi (SEP) üyeleri ve destekçileri, dünkü grev sırasında, partinin işçi sınıfı için sosyalist eylem programını özetleyen binlerce SEP bildirisi dağıtarak, birçok alanda güçlü bir şekilde müdahale ettiler.
Otokratik yürütme başkanlığının kaldırılması ve tüm baskıcı yasaların yürürlükten kaldırılması çağrısında bulunan açıklamada, şunlar kaydedildi:
Rajapakse hükümeti ve muhalefet partilerinin tümünün yürütmeye niyetli olduğu IMF’nin kemer sıkma programına karşı, emekçilerin temel sosyal ihtiyaçlarını büyük şirketlerin kârlarının önüne koyan sosyalist bir eylem programı sunuyoruz.
* Kamusal yaşam için kritik öneme sahip tüm temel malların ve diğer kaynakların üretimini ve dağıtımını işçilerin demokratik kontrolü altına alın! Bankaları, büyük şirketleri, büyük mülkleri ve diğer büyük ekonomik merkezleri işçilerin kontrolü altında kamulaştırın!
* Tüm dış kredileri reddedin! Uluslararası bankaları ve finans kuruluşlarını temsil eden IMF ve Dünya Bankası’nın kemer sıkma taleplerini reddedin!
* Milyarderlerin ve şirketlerin muazzam servetini ele geçirin!
* Fakir ve son derece fakir köylülerin ve küçük işletme sahiplerinin tüm borçlarını kaldırın! Köylüler için gübre sübvansiyonları dahil tüm sübvansiyonları eski haline getirin!
* İnsana yakışır ve güvenli çalışma koşullarıyla herkes için iş garantisi! Ücretleri yaşam maliyetine endeksleyin!
Bildiri, işçileri, tüm kapitalist siyasi partilerden ve sendikalardan bağımsız, eylem komiteleri kurarak meseleleri kendi ellerine almaya çağırdı.