Manisa Akhisar T Tipi Cezaevi’nde tutulan Hesekê doğumlu 58 yaşındaki Abdulmenaf Osman, 30 yıl 6 ay sonra tahliye edildi. 28 yaşında tutuklanan Osman, 58 yaşında cezaevinden çıktı fakat şimdi de sınır dışı tehdidiyle karşı karşıya.
Mezopotamya Ajansı’nın haberine göre, Abdulmenaf Osman, tahliye edildiği günden bu yana Edirne Geri Gönderme Merkezi’nde tutuluyor. Osman’ın avukatları, sınır dışı edilme kararına karşı Manisa 1’inci İdare Mahkemesi’ne, idari gözlem kararına karşı ise Edirne 2’nci Sulh Ceza Hakimliği’ne itirazda bulunmuştu. Sınır dışı kararına karşı yapılan itiraz, Osman’ın bulunduğu Edirne’ye gönderildi. Edirne 2’inci Sulh Ceza Hakimliği, her iki talebi de reddetti.
Kararda, Osman hakkında uluslararası koruma başvurusunun olmadığı belirtildi. Kararda, sınır dışı ve idari gözlem kararlarının yasalara göre alındığı ve “hukuka uygun” olduğu iddia edildi.
Ne olmuştu?
3 Mart 1993 tarihinde Batman’da gözaltına alınan Osman hakkında Devlet Güvenlik Mahkemesi (DGM) tarafından “Devletin egemenliği altında bulunan topraklardan bir kısmını devlet idaresinden ayırmaya çalışmak” iddiasıyla müebbet hapis cezası verilmişti. 3 Mart’a tahliye olması gereken Osman, pişmanlık dayatmalarını kabul etmediği için İdare ve Gözlem Kurulu tarafından tahliyesi altı ay daha ertelenmişti.
Osman’ı cezaevi önünde, ailesi, Ege Tutuklu ve Hükümlü Aileleri İle Yardımlaşma ve Dayanışma Derneği (EGE TUHAYDER), Özgürlük İçin Hukukçular Derneği, ve Halkların Demokratik Partisi (HDP) yöneticileri karşılamak istemişti ancak Hesekê doğumlu olan Osman, Manisa Geri Gönderme Merkezi’ne (GGM) gönderilmek üzere Akhisar Jandarma Karakolu’na götürülmüştü. Jandarma karakolunda bekletilen Osman, ailesiyle görüştürülmemişti.
Menaf Osman kimdir?
Menaf Osman, Rojavalı bir Kürt. 1965 yılında Hesekê’de doğdu. İlk, orta ve liseyi bu şehirde okudu ve üniversite okumak için Şam’a gitti. Menaf Osman, eğitimini Şam Üniversitesi Jeoloji Bölümü’nde tamamladı.
1993 yılında tutuklanan yazar Menaf Osman, tutuklanmadan önce ve tutuklandığından bu yana birçok dergide yazılar yazdı. Dokuz kitabı bulunan Menaf Osman’ın Türkiye’de yayımlanan iki kitabı bulunuyor. Aynı zamanda Menaf Osman’ın “Destê Şeş Tilî (Altı Parmaklı El)” adlı oyunu Diyarbakır Büyükşehir Belediyesi Şehir Tiyatroları’nda sahnelendi.
Kitapları
- Girê Şêran / Roman / Weşanên Aram / 2003
- Şînok / Çîrok / Weşanên Lîs / 2011
- Namûsname / Roman / Weşanên Aram / 2016
- Piling, Şoreşname 1 / Roman / Weşanên Ar / 2016
- Silava Bajariyan / Çîrok / Weşanên Azad
- Sînor / Roman / Weşanên Aryen / 2018 (Türkiye’de yayımlandı)
- Lênûska Leyla / Roman / Weşanên Aram / 2018
- Sêbareya Zindanê – 1: Cuhû / Roman / Weşanên Sîtav / 2019
- Sol / Çîrok / Weşanên Aryen / 2021 (Türkiye’de yayımlandı)
Sinor’un tanıtımından…
Menaf Osman’ın Sînor adlı romanın tanıtımında yayımlanan kesit şöyle:
“Uzun bir tartışmanın ardından sınırda son bir keşif yapmak için hep birlikte gitmeleri gerektiğine karar verdiler. Keşfetme kararı Evdil’de yeni bir hayranlık yaratmıştı. Ailesini ikiye bölen “kılıç”ı ilk kez görecekti! Halkının yarısının birdenbire Derebeyler ve diğer yarısının da Astlar haline geldiği sınır neydi? Babası ona şunları anlattı: “Oğlum, bir sabah uyandık ve gördük ki topraklarımızın ortasına bir çizgi çekilmiş ve bize sınırın o tarafına, yani sınıra gidemezsiniz diyorlar! Bu nasıl sınırdır baba, sınır nedir oğlum, topraklarımızın yarısı, arkadaşlarımızın, insanlarımızın yarısı orada kaldı, hayır oradan geçilmez dediler, orası başka bir devlet! Ulaşamayan sözler delilerin kafaları, ondan kaçmamızı istediler ama biz henüz deli olmadığımızı biliyorduk ve aklımız kafamızdaydı.Deden Soro, iki amca ve bir teyze, üç teyze ve bir kız kardeşle birlikte onların çocukları, hepsi bir gecede Derebeyi oldu, biz de aynı gece Alt Sahip olduk! ..”
Sol’un tanıtımından
Menaf Osman’ın Sol adlı romanın tanıtımında yayımlanan kesit şöyle:
“On altı kurşun varsa toprağın öptüğü vücut Şilan’dır. O zamanlar aramızda on altı yaşında olan biriydi. Resimde görünen çiçekler ve çimenler de onun kanına bulanmıştı. O çiçeğin gururu da bu varsayımı doğruluyordu. O evlerin sahibine hâlâ meydan okuyor diyorsunuz! Shilan’daki durumun devam ettiğini düşünüyorsunuz. Onun kendisi olduğunu söylüyorsun. Belki de Shilan’ın yüzü yaprakların arasında saklıydı. Eğer o kadar çok yaprağı kaldırabilseydim yüzü kesinlikle sevimli görünürdü. Silüeti gözümün önüne geldi, yeni bir acının okları üzerime çarptı, kemikleri dizlerime çarptı, sanki o olay, onları öldüren o savaş dün olmuş gibi! Paltosu atkı ve şapkanın içinde kaybolan küçük bir palto, duruşu vakur ve heybetli, kalesi elinden ve sırtındaki çantasından hiç ayrılmayan Kubi’dir. Yürüyüşü yavaş, dudaklarında bir gülümseme ve dudakları rüzgarda uçuşuyor. Aniden yeri sarsan ve onu olduğu yerde durduran sakızın sesi. Dudaklarındaki donuk gülümseme, yere düşüşü, toprağa dokunuşu ve bakışları acısını hâlâ dindiren son anlarım…”
Tiyatro oyunu
Diyarbakır Büyükşehir Belediyesi Şehir Tiyatroları’nda sahnelenen “Destê Şeş Tilî (Altı Parmaklı El)” adlı oyunun yazarı Menaf Osman.
Oyunun konusu ise şöyle anlatılıyor:
“Destê Şeş Tilî oyunu, kayıplarının ardından kalanların arayış ve bekleyiş hikâyelerinin anlatısıdır.
Yeri ve zamanı belli olmayan ölü bir mekân; gizli bir güç ile bu hikâyeleri kendine doğru çeker. Her gün şafak vaktinde torunu ile birlikte o mekâna gelen anne (Asê) kayıp oğlunu, torun kayıp babasını bekler. Wesîla ise annesinin telkiniyle kayıp kardeşinin mezarı olarak kodladıkları o mekânı her gün sular ve yaşlı annesinin yerine ağlar. Ölü mekân kayıp birini (Kejo) doğurur. Asê oğlu sanır, Wesîla kardeşi ile benzerlikler kurar. Oralardan ayrılamayan hafızasız Kejo, bir çift yeşil gözün (Keyo) arayışındadır. O mekan bir gün yeşil gözlerin sahibi Keyo’yu da hesaplaşma için oraya çeker.”