Siyasi HaberSiyasi Haber

    Güncel Kalın

    Türkiye ve dünyada neler olup bitiyor ilk siz bilgi sahibi olun

    Göz attınız mı?

    “Vişnelik’te” yeni kızıl çiçekler mi açtı?

    15 Eylül 2015

    Burası Politeknik: Yaşasın boyun eğmeyen nesil!

    17 Kasım 2020

    Açlık ordusu yürüyor

    16 Aralık 2018

    Sosyoloji error veriyor

    15 Eylül 2015
    Facebook Twitter Instagram
    Facebook Twitter Instagram
    Siyasi HaberSiyasi Haber
    • Haberler
      • Gündem
        • Ekonomi
        • Politika
        • Ortadoğu
        • Spor
        • Sağlık
      • Emek
      • Kadın
      • LGBTİ+
      • Gençlik
      • Haklar ve Özgürlükler
        • Halklar ve İnançlar
        • Göçmen Hakları
        • Çocuk Hakları
      • Bilim Teknoloji
      • Kültür Sanat
    • Yazılar

      Gayrimeşru Cumhurbaşkanı – I

      31 Mayıs 2023

      Erdoğan Yurt dışında geriledi, ülkede yıkılacak

      26 Mayıs 2023

      İnsanlar, kentler ve çeşitli görüşmelerden Çin izlenimleri

      17 Mayıs 2023

      İkinci Tur’da nasıl kazanırız?

      17 Mayıs 2023

      100. Yılda Red ve İnkar Devam Ediyor!

      13 Mayıs 2023
    • Yazarlar
    • Seçtiklerimiz
    • Söyleşiler
    • Dosyalar
    • Çeviriler
    Siyasi HaberSiyasi Haber
    Anasayfa » Gün bugündür, vurun Demirtaş’a!

    Gün bugündür, vurun Demirtaş’a!

    TUNCAY ŞUR yazdı - Hayır, kesinlikle alkışlanmaz ama alkıştan Demirtaş ve HDP’nin yolsuzlukları onayladığı, yapılan hırsızlıkları görmediği sonucu da çıkmaz. Şayet öyle bir sonuç çıkıyorsa CHP dışında kimsenin yolsuzluk ya da hırsızlıkla ilgili bir itiraz ya da eleştirisi yok da denilebilir.
    Tuncay Şur- Tuncay Şur15 Eylül 20156 dk. okuma süresi
    Paylaş
    Facebook Twitter Telegram WhatsApp Email

    12. Cumhurbaşkanı seçilen Recep Tayyip Erdoğan dün meclis başkanından mazbatasını alıp yemin etti. CHP Milletvekili Engin Altay iç tüzüğü meclis başkanına fırlattı, AKP’liler yuhalamaya koyuldu, Bilal’in de katıldığı gözlemleniyor koroya, Demirtaş ve HDP ayağa kalkarak Erdoğan’ı alkışladı.

    12.Cumhurbaşkanı resmen göreve başlarken vuku bulan bu üç olaydan en dikkat çekici olan ve gün boyunca başta sosyal medyada olmak üzere en fazla dündemleşen, Demirtaş ve HDP’lilerin alkışları oldu. Dolayısıyla ben de bu yazıda Demirtaş ve HDP’lilerin alkışlarından sonra oluşan reaksiyonlar üzerinde durmaya gayret edeceğim. Başlamadan kısaca HDP üzerine birkaç şey söylemek bir kez daha zorunluluk halini aldı.

    HDP nedir, nasıl bir siyasal çizgiyi esas alıyor?

    HDP, farklılıkların birliği hareketi olarak ortaya çıktı. Tümelci ve evrenselci yaklaşımların karşısına tikeli ve yereli alan heterojen bir yapı olma gayretinde. Sınıf indirgemeci siyaseti reddederken sınıfı dışlamıyor, kapitalist bölüşüm, dolaşım ve dağıtım ilişkilerini eleştirirken solun uzak olduğu siyasal liberalizmin bazı momentlerini (İnsan hakları, özgürlük, eşitlik gibi) de es geçmiyor. Toplumsal ve siyasal antagonizmayı reddetmiyor fakat antagonizmanın taraflarından birinin yok edilmesini de öngörmüyor, bunun yerine agonistik (çekişmeci) bir siyasal proje sunuyor. Yani farklı toplumsal kesimler çekişme halinde fakat birbirini yok etmeden, birbirine azami saygı göstererek bir arada yaşabilirler. Bu siyasal çizginin adına da radikal demokratik siyaset deniyor.

    Kaba bir çerçeveyle sunmaya çalıştığım bu siyasal hattın neresinde duruyor HDP? Henüz çok başında diyebiliriz. Ancak HDP’yi çok kısa süre önce kurulmuş bir parti olarak telakki etmek çok doğru olmaz. HDP projesinin arkasında siyasal rüştüne çoktan ulaşmış Kürt Özgürlük Hareketi’nin olduğunu biliyoruz. Bunda bir beis görülebilir mi, ben görmüyorum, görenler var. Sandığın da bir meydan okuma alanı ve aracı olduğunu, 1990’dan beri Kurdi siyaset yapan ve Kürt partileri olarak tanımlanan partiler bize gösterdi. Bunların sonuncusu BDP (şimdiki adıyla DBP) idi. Sol cenah açısından bakacak olursak, sandığın bir meydan okuma alanı ve aracı olduğunu ilk ve son defa 1965 seçimlerinde TİP deneyimiyle yaşadık. Seçimlerde %3 oy alarak 15 vekil meclise sokan TİP belki de Türkiye parlamento tarihinin en etkili muhalefetini ortaya koydu. 50 yıl sonra ideolojik ve pratik çizgisi tam olarak aynı olmasa da HDP benzer bir atılımı gerçekleştirmeye aday. HDP’nin toplumsal kesimlerde bir karşılık bulup bulmayacağını kestirmek için henüz çok erken ancak bu ay içinde gerçekleştirilen CB seçimleri bir deneyim olarak karşımızda ve bu deneyim kötümser bir muhtevaya sahip değil. Demirtaş’ın şahsında temsil bulan HDP projesi CB seçimlerinde %9,8 gibi bir oy aldı. Bu oyların tamamı kurdi oylar değildi. Sol, sosyalist, sosyal demokrat, laik… Çevreler de HDP projesine oy verdi. Demirtaş CB seçilmedi, rakibi Erdoğan seçildi ve Demirtaş bugün mecliste yemin eden Erdoğan’ı ayakta alkışladı. Gelelim konumuza…

     

    Demirtaş eleştirilemez mi?

    Alt başlıktaki sorunun cevabı, kesinlikle eleştirilebilinir ve hatta eleştirilmelidir de. Neden mi, yukarıda kaba bir çerçeveyle sunmaya çalıştığım siyasal hatta kendini yerleştirmeye aday bir siyasal hareketin Eş Genel Başkanının eleştiriye kapalı olması, tasarlanan siyasal projenin bir retorikten öteye geçemeyeceğinin asli kanıtıdır. Eş Genel Başkan Demirtaş’ın eleştiriye tahammülsüz olduğunu iddia etmek güç. Nereden mi biliyoruz bunu? Demirtaş CB seçim kampanyası boyunca şunu söyledi, “ben bir bireyim, kurtarıcı değil, eğer kurtuluşa ereceksek bunu ancak birlikte başarabiliriz” ilaveten şunları söyledi “bana güvenip her şeyi teslim etmeyin, sorgulayın, eleştirin doğru olanı birlikte bulalım”.

    Yani Demirtaş Makyavel’in Prensi değil Gramsci’nin Modern Prensi’ni temsil etmek istiyor. Makyavel’in Prensi, üstün yeteneklere sahip karizmatik bir liderdir, tek kişidir, bireydir. Oysa Gramsci’nin Modern Prens’i kendini pratik içinde deneyimlemiş kolektif iradenin bir yansımasıdır ve asla bir birey olamaz. Demem o ki, eğer kurtarıcı bir Prens aramıyorsak kendi Modern Prensimizi kolektif iradeyle ortaya koymalıyız ve kolektif iradenin olmazsa olmazı da eleştiri mekanizmasının işler halde olmasıdır.

    Tekrar konumuza dönecek olursak Demirtaş, 12.Cumhurbaşkanı’nı yemin töreninde ayakta alkışladı diye eleştirilemez mi? Gayet tabi eleştirilebilir, eleştirilmelidir de. Adı milyon dolarlık yolsuzluklarla anılan, mezhepçi, ayrımcı, hukuk tanımayan, hakları birbirine düşmanlaştıran ve iktidarı boyunca eli hep kanda olan bir siyasal iktidarın başı ayakta alkışlanmayı hak ediyor mu? Kesinlikle etmiyor. Ez cümle benim kişisel kanaatim de Erdoğan gibi bir liderin ayakta alkışlanmasının yanlış olduğu yönündedir. Tıpkı benim gibi, HDP’ye oy vermiş, HDP projesine inanmış, HDP için çalışmış bütün kesimlerin de Demirtaş’ı eleştirmeye hakları vardır ve eleştirmeliler de.

    Ama peki nasıl bir eleştiri?

    Eleştirmek başka, siyasal linç yapmak başkadır. Eleştirmek başka, pusuya yatıp yanlış kollamak, bulunca da amansız bir şekilde saldırmak başkadır. Gün boyunca başta sosyal medya da olmak kaydıyla Demirtaş’a yönelik eleştirilerin bir kısmı dostluk ve yoldaşlık sınırları içinde ve oldukça da yerinde eleştirilerdi. Ancak bir kısım eleştiriler ki bunlar ağırlıktaydı, bu eleştiriler yapıcı-dostane eleştiri olmanın ötesinde, siyasal linç ve karalama kampanyası biçimindeydi. Neydi bu eleştiriler peki?

    Genel başlıklar şunlardı: AKP ile anlaştılar ve sözüm sürecinin ilerlemesi adına her şeye göz yumuyorlar.

    Kürt siyasal hareketinin AKP ile anlaştığı ve çözüm süreci adına birçok şeye göz yumduğu uzun zamandır dile getirilen bir söylem. Üzücü olan bu söylemin başını çekenler kendini solda tanımlayan kişi ve gruplar. Bu kişi ve gruplara göre AKP Kürtleri oyalıyor, çözüm ilerlemeyecek ve dolayısıyla Kürtler bir kez daha hezimete uğrayacak. Bu yaklaşım Kürtlerin bir iradesinin olmadığını, siyasal bir tecrübe ve politik öngörüden yoksun olduklarını ön kabul olarak alıyor. Başka bir deyişle Kürt hareketi ve Kürtler kandırılmaya çok müsait ve kandırıldıklarının da farkında değiller. Bu akıl çok tanıdık aslında, nereden tanıdık, 1970’lerin sonundan günümüze kadar değişmeyen Türk solunun aklı. Alt metinlerine biraz girecek olursak, hegemonik ulus aklının ve elitizmin izlerini bulabiliriz bu yaklaşımın altında.

    Başka bir eleştiri başlığı ise; Elinde Gezi’nin, Soma’nın, Roboski’nin, Lice’nin… Kanı olan bir Cumhurbaşkanı nasıl olur da ayakta alkışlanır? Bu eleştiri başlığı biçim olarak doğrudur. Gezi, Roboski, Soma, Lice ve hatta Rojava ve Şengal’in kanı da dolaylı yollardan Erdoğan’ın eline bulaşmıştır ancak, Demirtaş’ın Erdoğan’ı alkışlamasının tüm bunları onayladığı ya da umursamadığı anlamı çıkarmak en hafif tabirle art niyetlilik ya da cehalettir. 12 yıllık AKP iktidarı boyunca parlamento, sokakta ve başka alanlarda iktidarı zorlayan neredeyse tek dinamik olan bir siyasal hareketi bir alkış üzerine karalamak bu kadar kolay olmamalıdır. Başka bir ifadeyle 30 yılı aşkın bir zaman dilimi boyunca devletin tüm zor aygıtlarıyla savaşa savaşa mevzi kazanmış ve bugünkü konuma ulaşmış bir gelenek eleştirilirken, eleştiriyi bir dost olarak mı yoksa düşman olarak mı yaptığınız, eleştiriyi sunma biçiminize ve eleştiri içeriğine bağlıdır.

    Bir diğer başlık; Adı bunca yolsuzlukla anılan bir Cumhurbaşkanı ayakta mı alkışlanır?

    Hayır, kesinlikle alkışlanmaz ama alkıştan Demirtaş ve HDP’nin yolsuzlukları onayladığı, yapılan hırsızlıkları görmediği sonucu da çıkmaz. Şayet öyle bir sonuç çıkıyorsa CHP dışında kimsenin yolsuzluk ya da hırsızlıkla ilgili bir itiraz ya da eleştirisi yok da denilebilir.

    Toparlayacak ulursak, HDP’ye inanmış, özellikle CB seçim sürecinde Demirtaş’ın samimiyetine güvenmiş ve başka türlü bir siyaset özlemi duyan tüm kesimlerin ve HDP bileşenlerinin tamamının alkışı eleştirmeye hakları vardır. Ne Demirtaş ne de HDP eleştirilemez değildir. Ancak eleştirilerin hangi Saiklerle yapıldığı ve eleştirinin eleştirel katkı maksadıyla mı yoksa açık yakaladık vurun amacıyla mı yapıldığı belirleyicidir. Eleştiri yapanlara değil, pusuda yatıp “gün bu gündür vurun Demirtaş’a” diyenlere sormak lazım, demokratik, katılımcı, eşit özgür bir ülke idealiniz burada bitiyor mu? Hani birlikte bulacaktık doğru olanı, hani kişi ya da parti kültü değil kolektif özne önemliydi? CHP mi oldu yani şimdi, demokrasiye, insan haklarına, özgürlüğe, emeğe ve barışa sahip çıkan taraf, bu kadar basit miydi?

    Otoriteryenizmle savaşmanın yolu bu mu, “Gün bugündür, vurun Demirtaş’a” mı?

    Paylaş. Facebook Twitter Telegram WhatsApp Email
    Önceki Yazıİngiltere Başbakanı David Cameron: İşçi Partisi ulusal güvenliği tehdit ediyor
    Sonraki Yazı Ekoloji hareketlerinden ortak açıklama: Barış hemen şimdi

    İlgili Yazılar

    Şenyaşar’dan Meclis’te ilk açıklama: Adalet Bakanı yeminine sadık kalsın

    Güncel 9 Haziran 2023

    11. ODTÜ Onur Yürüyüşü müdahale: Polis öğrencileri işkenceyle gözaltına aldı

    LGBTİ+ 9 Haziran 2023

    Türkiye’de yaşayan herkesin verileri bir internet sitesinde yayımlanıyor

    Güncel 9 Haziran 2023
    Destek Ol
    Yazılar

    Gayrimeşru Cumhurbaşkanı – I

    - Tuncay Yılmaz

    Erdoğan Yurt dışında geriledi, ülkede yıkılacak

    - Tuncay Yılmaz

    İnsanlar, kentler ve çeşitli görüşmelerden Çin izlenimleri

    - Mehmet Yücel

    İkinci Tur’da nasıl kazanırız?

    - Tuncay Yılmaz

    100. Yılda Red ve İnkar Devam Ediyor!

    - Kadir Akın

    Fareler, muktedirler ve seçim

    - Mehmet Özgen
    Tarihten

    7 Kasım 1980: Yayıncı İlhan Erdost dövülererek katledildi

    1960’lı ve ‘70’li yıllarda yayımladığı kitaplarla sosyalizmin, Marksizmin tanınıp yayılmasında çok büyük rol oynayan Sol Yayınları ve Onur Yayınları’nın “hamalı”,…

    Seçtiklerimiz

    Bir komün deneyimi: Longo Maï

    - Siyasi Haber

    29 Mayıs: ‘Vaziyet ve manzara-i umumiye’

    - Ertuğrul Kürkçü

    “Arsızlık” mı dediniz?

    - Ertuğrul Kürkçü

    Irmakların yönünü çevirme zamanı

    - Ertuğrul Kürkçü

    İnternet kısıtlamaları olursa nasıl aşarız?

    - Füsun Nebil

    Seçim gecesi

    - Ertuğrul Kürkçü

    Güncel Kalın

    Son felişmelerden haberdar olmak için E-Bültenimize üye olun

    Siyasi Haber, “tarafsız” değil “nesnel” olmayı esas alır. Siyasi Haber, işçi ve emekçiler, kadınlar, LGBTİ+’lar, gençler, doğa ve yaşam savunucuları, ezilen etnik ve inançsal topluluklardan yanadır.

    Devletten ve sermayeden bağımsızdır.

    Facebook Twitter YouTube
    Emek

    İSİG: 2023 yılının ilk 5 ayında en az 730 işçi öldü

    8 Haziran 2023

    İşçilerden belediyede yaşanan usulsüzlüklere ve sendika yönetimine tepki

    8 Haziran 2023

    Eğitim Sendikaları: “Manevi danışman” projesi eğitimin dinselleştirme sürecini hızlandıracak

    6 Haziran 2023
    Kadın

    Ormana kaçırıp darp etti, mahkeme Vali Orhan Çifçi’ye ‘haksız tahrik’ uyguladı

    9 Haziran 2023

    Hakkında 52 taciz şikayeti olan doktor görevinin başında

    7 Haziran 2023

    18 yaşındaki Zuhal Ebrar Yıldız’ı öldüren polis tahliye edildi

    7 Haziran 2023
    © 2023 Siyasi Haber. Designed by Fikir Meclisi.
    • Siyasi Haber / Künye
    • İletişim
    • Gizlilik Politikamız

    Type above and press Enter to search. Press Esc to cancel.