Yazar: Ayşe Düzkan
geçtiğimiz hafta, belki gündemin yoğunluğundan, hak ettiği dikkati çekmeyen bir gelişme yaşandı; adı değişse de özü ve davası değişmeyen partiler…
İsrail’de yaşayan yazar Haggai Mattar, 7 Ekim günü +972Magazine’de[1] yayımlanan yazısında, sabah nasıl bir dehşet içinde uyandıklarını anlatıyor, sivillerle ilgili üzüntüsünü…
gerçekçi olmak gerek. chp’den emekçiden yana, halkçı sayılacak bir hat izlemesini beklemem. ekonomi konusunda, örneğin ümit akçay veya alp altınörs…
türkiye bir değişimin eşiğinde, yerel seçimlerle başlayan ve tarihteki her an gibi uzun süren bir sonun sonuna yaklaştık. vadesini bilemem…
bugün dünyanın pek çok yerinde ama özellikle arap dünyasında adaletten yana olanlar israil’den bir devlet olarak değil, “siyonist oluşum” şeklinde…
selahattin demirtaş, tahir elçi’nin vurulmasından sonra yaptığı açıklamada, “tahir’i öldüren devlet değil, devletsizliktir,” demişti. açıklamanın devamında, “bu devlet hepimizin devleti…
fransız prodüktör alain brigand’ın 11.09.01 11 eylül adlı filmini izlemiş olanlarınız vardır. film, on bir yönetmenin, 11 dakika, dokuz saniye tek kare…
ahmet davutoğlu, partisinin diyarbakır il kongresini kürtçe selamlamış. açıkçası bunu yine aynı şehirde, sokakta yapabileceğini sanmam, hatta deneyeceğini bile sanmam.…
Mayıs, Türkiye solunun yakın geçmişi üzerine düşünmek için ne kadar uygun, ne kadar yüklü bir ay. 6 Mayıs 1972’deki idamlar,…
türkiye’de kadın kurtuluş hareketinin ilk sokak eylemi, 17 mayıs 1987 tarihinde gerçekleşen dayağa hayır yürüyüşü oldu. bu, aynı zamanda, 1980…
geçen yıl, cezamın son kısmını, eskişehir çifteler kadın kapalı cezaevi’nde geçirdim. açık cezaevinin kapalı cezaevinden birkaç farkı var. bunlardan birincisi mahkumların…
akp egemenliğini sadece baskıyla kurmadı, baskı belki 2012 sonrası döneme damga vurmuştur ama bundan daha önemlisi ciddi bir ideolojik hegemonya…